Dom L.U.Krysiakowej

Ludwika Uzar-Krysiakowa urodziła się 12.12.1912 r. w Padwi Narodowej, w domu Macieja i Rozalii (z domu Pazdro), miała sześciu braci. Uczyła się w Ropczycach, w gimnazjum, a następnie rozpoczęła pracę w więzieniu w Łęczycy. W czasie II wojny światowej objęła posadę w więzieniu na Pawiaku w Warszawie . W 1942 r. straciła jedynego syna, Janusza, który jako kilkumiesięczne dziecko zmarł na chorobę zakaźną. To wydarzenie sprawiło, że Ludwika mocniej zaangażowała się w konspirację , niosąc pociechę więźniom a także w tajemnicy przenosząc za kraty więzienne Komunię Św., którą otrzymywali chętni. Do tego służyły jej medalion i puderniczka (obecnie przechowywane na Jasnej Górze).  Ludwika Uzar-Krysiakowa zmarła w czasie Powstania Warszawskiego, 20.09.1944 r..

Otrzymała pośmiertnie Krzyż Virtutti Militari.

W padewskim kościele odsłonięto pamiątkową tablicę, poświęconą tej niezwykłej postaci. Stało się to 20.01.1980 r. dzięki staraniom ówczesnego proboszcza, ks. Jana Kica. Jest on także autorem książki pt. „Ludwika Uzar-Krysiakowa – bohaterka Eucharystii na Pawiaku”

Dom L.U.Krysiakowej – współcześnie

Grób Ludwiki Uzar-Krysiakowej